Zjeżona
dodaj do przechowalni
Opis
Anna Kapczyńska, Zjeżona
W każdej kobiecie drzemie wielka siła, trzeba ją tylko obudzić. Ale jak obudzić coś, czego istnienia się nawet nie podejrzewa, a w dodatku bliscy w imię źle pojmowanej miłości robią wszystko, żeby tę siłę stłamsić…?
Henia ma trzydzieści pięć lat, wyższe wykształcenie, lekką nadwagę, grube i kręcone włosy, garbaty nos, głupie imię, chłopaka, z którym chodzi od trzynastu lat, pracę w dziale marketingu, ukochaną babcię, przebojowe przyjaciółki, dulską matkę i ojca organistę kościelnego. Nie ma pierścionka zaręczynowego, pewności, że kiedyś ten pierścionek zobaczy, wiary w siebie, ambicji zawodowych, kobiecych ciuchów, asertywności i planu na najbliższe lata. Będąc przekonana, że nie może zmienić rzeczywistości, jak plastelina stara się dopasować do najbardziej nawet niewygodnych sytuacji. Dopóki nie decyduje o sobie, inni robią to za nią. Daje się wessać w wir absurdalnych zdarzeń i w efekcie jest szczerze zaskoczona swoim położeniem, lecz wciąż płynie z prądem, wierząc, że to dobry prąd i dokądś ją doprowadzi. I prowadzi na Jeżyce, gdzie wszystko może się zdarzyć.
oprawa: broszurowa, miękka
format: 135 × 208 mm
liczba stron: 336
data premiery: 23 lipca 2018
Przeczytaj fragment powieści on-line: 
RECENZJE:
• Książka od kuchni »
• bookparadise.pl »
• Kobiece recenzje »
• Miłość do czytania … »
• Książki małe i duże »
• subiektywnieoksiazkach.pl »
• Korci mnie czytanie... »
• Bookish State Of Mind »
• Żyję bo czytam »
• Optymistyczna Kobieta »
• Cynamonowa bibliotekara »
Pliki do pobrania:
Opinie o produkcie (1)
Nowości wydawnicze
Promocje
books.and.candles
„Zjeżona”, powieść Anny Kapczyńskiej, to książka, po którą sięgnęłam z dużą nadzieją na to, że mnie rozbawi. Otóż, jak się okazało, sprawiła, że poczułam o wiele więcej emocji, niż się tego mogłam spodziewać. Książka opowiada o życiu zwyczajnej, niczym niewyróżniającej się dziewczyny. A może raczej kobiety, która przekroczyła już trzydziestkę, nadal mieszka ze swoimi rodzicami, jest w związku bez jakichkolwiek perspektyw na przyszłość, ma pracę, z której nie jest jednak do końca zadowolona. Henia, bo tak ma na imię główna bohaterka książki, jest ustawiana po kątach przez swoich rodziców i wiecznie niedoceniana przez swojego faceta. Henia ma marzenie, ale z jakiegoś powodu panicznie boi się je zrealizować. Najbardziej na świecie pragnie wyprowadzić się od rodziców. Nie ułatwiają jej tego jednak ani wyżej wspomniani, ani jej chłopak. Czy propozycja przyjaciółki Heni spowoduje, że dziewczyna, uwikłana w pułapkę codziennego, szarego, dość jednak skomplikowanego życia, ma szansę na jakiekolwiek zmiany? Książkę czytało mi się przemiło i bardzo szybko. Tak jak wspomniałam na początku, powieść ta wzbudziła we mnie wiele emocji. Były to emocje chwilami dość skrajne – przechodziły z rozbawienia w smutek, z radości we wzruszenie, a czasem ogarniała mnie nawet złość. Jedno jest pewne – „Zjeżona” nie jest gniotem, ale życiowo mądrą książką pobudzającą do refleksji. Szczerze polecam!