Zjeżona

„Zjeżona”, powieść Anny Kapczyńskiej, to książka, po którą sięgnęłam z dużą nadzieją na to, że mnie rozbawi. Otóż, jak się okazało, sprawiła, że poczułam o wiele więcej emocji, niż się tego mogłam spodziewać. Książka opowiada o życiu zwyczajnej, niczym niewyróżniającej się dziewczyny. A może raczej kobiety, która przekroczyła już trzydziestkę, nadal mieszka ze swoimi rodzicami, jest w związku bez jakichkolwiek perspektyw na przyszłość, ma pracę, z której nie jest jednak do końca zadowolona. Henia, bo tak ma na imię główna bohaterka książki, jest ustawiana po kątach przez swoich rodziców i wiecznie niedoceniana przez swojego faceta. Henia ma marzenie, ale z jakiegoś powodu panicznie boi się je zrealizować. Najbardziej na świecie pragnie wyprowadzić się od rodziców. Nie ułatwiają jej tego jednak ani wyżej wspomniani, ani jej chłopak. Czy propozycja przyjaciółki Heni spowoduje, że dziewczyna, uwikłana w pułapkę codziennego, szarego, dość jednak skomplikowanego życia, ma szansę na jakiekolwiek zmiany? Książkę czytało mi się przemiło i bardzo szybko. Tak jak wspomniałam na początku, powieść ta wzbudziła we mnie wiele emocji. Były to emocje chwilami dość skrajne – przechodziły z rozbawienia w smutek, z radości we wzruszenie, a czasem ogarniała mnie nawet złość. Jedno jest pewne – „Zjeżona” nie jest gniotem, ale życiowo mądrą książką pobudzającą do refleksji. Szczerze polecam!

„Zjeżona” Anny Kapczyńskiej to komedia obyczajowa. Akcja dzieje się w Poznaniu. Opisuje losy 35- letniej Henryki, inteligentnej kobiety z wyższym wykształceniem, nadwagą, bez gustu i krytycznie myślącej o sobie. Ma dobrą pracę, chłopaka, kochaną i nadopiekuńczą rodzinę. Babcię, która sprowadza ją na ziemię swoimi radami i przyjaciółkę. Za grosz wiary w siebie i w swoje umiejętności. Ciągle boryka się z przeciwnościami losu. Ale kij ma dwa końce. Co czeka Henie dobrego w życiu?! Czy los się w końcu odwróci? * * * Książkę czyta się niesamowicie. Lekka, przyjemna lektura opowiedziana słowami Heni. Powieść pełna humoru i zdolności dostrzegania zabawnych stron życia. Historia wciągająca. Przejęłam się losem dziewczyny. Czytając, trzymałam kciuki, żeby jej się w końcu zaczęło układać. Autorka przedstawia taką typową „babkę” jak prawie każda z nas, z problemami i kłopotami, ale także w chwilach szczęścia i uniesienia. Polecam ją z całego serca. Dobra na poprawę samopoczucia, jeśli macie doła. Książka bardzo optymistyczna. Przeczytajcie koniecznie.